سوره دخان- آيات 41- 50
[سوره الدخان (44): آيات 41 تا 50]
(يَوْمَ لا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ (41) إِلاَّ مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (42) إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ (43) طَعامُ الْأَثِيمِ (44) كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ (45))
(كَغَلْيِ الْحَمِيمِ (46) خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلى سَواءِ الْجَحِيمِ (47) ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذابِ الْحَمِيمِ (48) ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ (49) إِنَّ هذا ما كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ (50))
ترجمه آيات:
41- روزى كه هيچ دوستى دوست خود را بىنياز نخواهد ساخت، و هيچكس يارى نخواهد شد.
42- مگر كسانى كه خداوند بآنان رحم كند، كه او عزيز و رحيم است.
43- كه براستى درخت زقّوم.
44- خوراك افراد بسيار گنهكار است.
45- كه همانند فلزّ گداخته در دلها ميجوشد.
46- آن گونه كه آب داغ ميجوشد.
47- او را بگيريد و در وسط آتش جهنّم افكنيد.
48- و سپس از آب فوق العاده جوشان روى سرش ريزيد.