سدى گفته است: «هنگامى كه حسين بن على بن ابى طالب (ع) كشته شد آسمان بر او گريست، و گريه‌اش باين بود كه افق آن سرخ رنگ بود».

زرارة بن اعين از حضرت صادق (ع) روايت ميكند كه فرمودند: «آسمان چهل روز بر يحيى بن زكريا و حسين بن على 3 گريست، و بر هيچكس جز اين دو نفر نگريست.

گفتم: گريه آسمان بچه طريق بود؟

فرمودند: هنگامى كه طلوع ميكرد سرخ بود، و بهنگام غروب هم سرخ بود».

((وَ ما كانُوا مُنْظَرِينَ)) يعنى: در عقوبتشان شتاب شده و مهلت داده نشدند.