هنگامى كه از دريا عبور كردى دريا را پس از خود ساكن و آرام پشت سربگذار زيرا موسى با عصاى خود بدريا زده بود و دريا بامر خدا براى بنى اسرائيل شكافته شده بود، خداوند هم باو دستور ميدهد كه دريا را بهمان حال خود پشت سر خود رها كند تا فرعون و لشگريانش نيز وارد دريا شوند و غرق شوند.

و از ابى مسلم نقل شده است كه رهوا يعنى دريا را هم چنان باز و شكافته باقى بگذار تا فرعون بطمع افتد و وارد شود.

قتاده گويد: پس از آنكه موسى از دريا عبور كرد خواست دوباره با عصا بر آبها بزند تا دريا بحالت اوّل باز گردد تا مبادا فرعون و لشگرش از همين راه دريايى بتعقيب آنان بيايند، ولى از خداوند باو گفته شد كه دريا را هم چنان به حال خود كه راهى خشك در آن بود باقى بگذار.

((إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ)) كه خداوند ميخواهد اين لشگر را غرق كند آن گاه خداوند از حال فرعونيان خبر ميدهد كه پس از هلاكت چه وضعى داشتند.

((كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ وَ زُرُوعٍ وَ مَقامٍ كَرِيمٍ)) يعنى: فرعونيان پس از خود چه باغهاى زيبا و چشمه‌هاى جارى و كشتزارهاى فراوان و مجالس و منازل اعيانى پشت سر گذاشتند؟

از مجاهد نقل شده كه مقام كريم عبارت بود از منظره‌هاى زيبا و مجالس پادشاهان.

از ابن عبّاس نقل شده است كه مقام كريم منبرهاى وعّاظ و خطبا بوده است.

از على بن عيسى نقل شده كه مقام كريم موقعيّتى لذّت بخش را گويند همانگونه كه مردان با گذشت جايزه‌ها ميدهند.