مفسّرين در كلمه (نحسات) دو قول دارند:

1- بمعنى روزى كه سرمايش سخت باشد.

2- روزى كه بر مردم بسيار شوم است، بنا بر اين روز نحس بمعنى روز شوم است، و جمله (يوم نحس) را بدو قرائت خوانده‌اند: بعضى (يوم نحس) خوانده‌اند بكسر و تنوين يوم و نحس كه نحس صفت يوم باشد، و برخى (يوم نحس) خوانده‌اند بكسر يوم كه آن را بنحس اضافه كرده‌اند، هر كس بطريق دوّم قرائت كرده و يوم را بنحس اضافه نموده است طبق آنچه در قرآن ضبط شده است قرائت كرده، و هر كس بطريق اوّل خوانده كه يوم را با تنوين گفته كه اضافه شده باشد دو احتمال دارد:

1- آنكه (نحس) وصف باشد مانند (فسل و رذل)[1] 2- آنكه نحس مصدرى باشد كه او را وصف آورده‌اند مانند (رجل عدل) بنا بر اين هر كس كه (ايّام نحسات) بسكون حاء خوانده است، بدانجهت حاء را سكون داده است كه نحسات صفت باشد مانند (عبلات و صعبات)[2] و

[1] يعنى فرومايه و پست

[2] عبلة بمعنى ضخيم و كلفت و تمام است صعبة نيز بمعنى سخت و ناهموار است وقتى صفت زن باشد گويند امرأة عبلة صعبة يعنى:( زنى زمخت و سرسخت)