نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 22 صفحه : 297
بزرگوار است، و بوسيله اطاعت از او شايسته
احترام و بزرگداشت ميباشد.
بعضى هم گفتهاند: يعنى پيامبرى كه در ميان قومش بنى اسرائيل محترم و
شريف بوده است.
((أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبادَ اللَّهِ))
اين قسمت جزء گفتار موسى است كه بفرعون گفته است، يعنى: اى فرعونيان: بنى اسرائيل
را از عذاب و بردگى آزاد سازيد زيرا خداوند آنان را آزاد آفريده است مثل آيه ديگر
كه ميفرمايد:(فَأَرْسِلْ مَعِيَ بَنِي إِسْرائِيلَ)
بنا بر اين عباد اللَّه مفعول ادّوا است.
فرّاء گفته است يعنى: اى بندگان خدا آنچه را كه خداوند بشما دستور
داده است نسبت بمن اداء كنيد[1].
((إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ))
يعنى: من نسبت بآنچه كه شما را بدان دعوت ميكنم امين هستم.
((وَ أَنْ لا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ))
حسن گفته است يعنى: با ترك طاعت خداوند نسبت باو تكبّر نكنيد.
بعضى گفتهاند يعنى: با ستم نمودن نسبت به اولياء خدا بر آنان ستم
روا مداريد.
و از ابن عباس[2] و قتاده
نقل شده است يعنى: با كفران نعمتهاى الهى و نسبت دروغ باو دادن بر او ستم روا
مداريد.