((إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ)) يعنى: ما با عذابهايى كه براى گناهكاران فرستاديم مردم را ميترسانيم، انذار عبارتست از اعلام موارد خوف بمردم تا خويشتن- دارى كنند، و نشان دادن موارد امن تا انتخاب كنند و خداوند بندگانش را از طريق عقل و نقل بطور كامل انذار فرموده است.

((فِيها يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ))[1] ابن عبّاس و حسن و قتاده گفته‌اند:

يعنى: در شب قدر هر كار محكمى كه ديگر كم و زياد ندارد بيان شده تفصيل داده ميشود، كه عبارت است از تعيين اجل‌ها و تقسيم روزيها و كارهاى ديگر تا شب قدر سال آينده.

و از سعيد بن جبير از ابن عبّاس نقل شده است كه تو ميبينى كه شخصى در بازارها راه ميرود در حالى كه نامش جزء مرده‌ها ثبت شده است.

عكرمه گويد: اين شب عبارتست از شب نيمه شعبان كه در آن شب كار سال قطعى ميگردد، و زنده‌ها از مرده‌ها مشخّص مى‌گردند، و حاجيان نوشته ميشوند، بطورى كه نه يك نفر بآنان اضافه ميشود، و نه يك نفر از آنان كم خواهد شد.

((أَمْراً مِنْ عِنْدِنا)) يعنى: ما دستور ميدهيم كه آن را از لوح محفوظ بيان كنند.

((إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ)) همانگونه كه قبلا رسولانى فرستاديم محمّد را نيز به‌

[1] علل الشّرائع ج 2 ص 420( از حضرت صادق( ع) روايت شده است كه فرمودند: هر كس در شبى كه هر كارى محكم ميشود نامش جز حجاج نوشته نشود در آن سال حج نخواهد رفت، و آن شب عبارتست از شب بيست و سوّم ماه رمضان زيرا در اين شب اسامى دسته‌هاى حجاج نوشته ميشود، و در اين شب روزيها و اجلها و هر حادثه‌اى از اين سال تا آن سال اتّفاق افتد ثبت خواهد شد)