سقفهاى خانه‌هايشان را از نقره قرار ميداديم، كه با پله‌هايى از نقره روى بام خود روند.

34- و نيز براى خانه‌هايشان درهايى (از نقره) و تختهايى كه بر آن تكيه كنند قرار ميداديم.

35- و طلا قرار ميداديم، و همه اينها وسائل زندگى دنيا است، اما زندگى سراى ديگر نزد پروردگارت از آن افراد با تقوى است.

قرائت آيات:

ابن كثير و ابو عمرو و ابو جعفر «سقفا» بفتح سين، و بقيه «سقفا» بضم سين و قاف خوانده‌اند.

و عاصم و حمزه «و ان كل ذلك لمّا» بتشديد ميم و بقيه «لما» بتخفيف ميم خوانده‌اند.

دليل قرائت:

ابو على گويد: سقف جمع سقف است مثل رهن و رهن، و گاهى مخفّف ميشود و گفته ميشود رهن، و فعل در جميع لغات مخفف ميگردد، و سقف مفرد است ولى دلالت بر جمع ميكند، زيرا با جمله لبيوتهم مى‌فهميم هر خانه‌اى داراى سقف است.

و هر كس «لما» را تشديد بدهد «ان» از نظرش بمنزله ماء نافيه است بنا بر اين معنى چنين ميشود: «ما كل ذلك الا متاع الحياة الدنيا» و لما بمعنى الا خواهد شد، سيبويه نقل ميكند: «نشدتك اللَّه لما فعلت» و آن را حمل بر الا كرده است، و اين دلالت دارد بر فساد قول كسى كه گفته است‌