و بعضى هم گفته‌اند معنى آيه اينست كه از ثروت بندگان براى خدا بهره‌اى پنداشته‌اند، كه از نوع آيه‌(وَ جَعَلُوا لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَ الْأَنْعامِ نَصِيباً) كه در آن مضاف حذف شده است- كه‌( مِنْ عِبادِهِ‌) يعنى من اموال عباده-.

((إِنَّ الْإِنْسانَ لَكَفُورٌ مُبِينٌ)) يعنى: انسان منكر نعمتهاى خداوند ظاهر كننده كفران خويشتن است كه كفر خود را پنهان نميسازد.