است كه بجاى حال واقع شده است مانند آنكه بگويى: «جئت ركضا و اتيت عدوا» حرف جر من و مجرورش در موضع حال است مانند جمله‌(وَ مِنَ الصَّالِحِينَ) بعد از(وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلًا) و معنى «او من وراء حجاب» بنا بر قول كسى كه كلام را استثناء منقطع يا حال گرفته است چنين خواهد شد: «يكلمهم غير مجاهر بكلامه» يعنى: سخن خداوند شنيده ميشود و خداوند طورى سخن ميگويد كه ديده نميشود آن گونه كه ساير سخن گويان ديده ميشوند، و حجاب در من وراء حجاب» به اين معنى كه حجابى باشد تا محلّى را كه از محلّى جدا نمايد نيست، زيرا اين معنى دلالت بر محدوديت محجوب ميكند.

و هر كس يرسل را رفع دهد در محل نصب است بنا بر حاليت، و باين معنى است كه اين سخن او است نسبت به آنان، همانگونه كه گويند:

«تحيتك الضرب و عقابك السيف».

معنى آيات:

آن گاه خداوند از بزرگترين نعمتها كه نبوّت است ياد كرده ميفرمايد:

((وَ ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ)) يعنى هيچ بشرى را نرسد كه خداوند با او هم سخن شود.

((إِلَّا وَحْياً)) مگر آنكه بر او وحى فرستد، آن سان كه بر سينه داود پيامبر وحى فرستاد و زبور را نوشت.

((أَوْ مِنْ وَراءِ حِجابٍ)) يا آنكه با پوششى با او سخن گويد آن سان كه با موسى (ع) سخن گفت.

((أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا)) مجاهد گويد: يا رسولى ميفرستد كه جبرئيل باشد، و بسوى حضرت محمد فرستاده شده است.