فراوان بوده، و هر كس آن را مخفّف خوانده منظورش آن بوده است كه دلالت كند بر بشارت بزرگ و كوچك، سپس خداوند ميفرمايد:

تفسير آيه مودت:

((قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‌)) يعنى: اى محمد، بگو:

در برابر رسالتى كه انجام داده‌ام از شما پاداشى درخواست ندارم مگر دوست داشتن نزديكانم.

در معنى اين آيه اختلاف شده و سه گفتار هست:

1- حسن و جبائى و ابى مسلم گفته‌اند قربى در اين آيه بمعنى تقرّب جستن بدرگاه الهى است، و مودّت فى القربى يعنى دوست داشتن طاعت و تقوى در راه تقرب بدرگاه الهى، يعنى: من در برابر تبليغ دين و تعليم شريعت از شما اجرى جز دوستى و محبّت نسبت به اعمال صالحى كه شما را بدرگاه الهى مقرب سازد نميخواهم.

2- ابن عباس و قتاده و مجاهد و جماعتى گفته‌اند يعنى: مرا بخاطر قرابتى كه با شما دارم دوست بداريد و بخاطر خويشاوندى مرا حفظ كنيد، گفته چون تمامى قريش با رسول خدا 6 نسبت خويشاوندى داشتند و لذا طرف خطاب آيه تنها مردم قريش خواهند بود، و معنى چنين خواهد شد اگر مرا بخاطر نبوّت و پيامبرى دوست نميداريد بخاطر خويشاوندى و قرابتى كه بين من و شما است دوست داشته باشيد.

3- از على بن الحسين (ع) و سعيد بن جبير و عمرو بن شعيب و حضرت باقر و حضرت صادق (ع) و جماعتى نقل شده كه معنى آيه اينست من از شما در برابر رسالتم جز دوست داشتن نزديكانم و اهل بيتم مزدى نميخواهم هر