22- مى‌بينى كه ستمگران از كارهايى كه انجام داده‌اند سخت ميترسند، ولى بترسند يا نترسند نتيجه اعمالشان دامنگيرشان خواهد شد، امّا آنان كه ايمان آورده اعمال نيك انجام داده‌اند، در چمنزارهاى بهشت بوده، آنچه كه بخواهند در پيشگاه پروردگار براى آنان آماده است، و اينست بخشش بزرگ خداوندى.

23- اينست آن بشارتى كه خداوند به بندگان با ايمانش كه عمل شايسته انجام داده‌اند ميدهد، بگو: من در مقابل رسالتم بجز دوست داشتن نزديكانم از شما چيزى درخواست نميكنم، هر كس عمل نيكى انجام دهد، بر نيكى او نيكى افزائيم، خداوند آمرزنده و حق شناس است.

24- يا آنكه گويند: بخدا نسبت دروغ بسته، اگر خدا بخواهد بر قلبت مهر خواهد زد، و باطل را نابود كرده، و با كلمات خود حق را استوار ميسازد، خداوند از راز دلها آگاه است.

25- خداوند كسى است كه از بندگانش توبه را مى‌پذيرد، و گناهان آنان را مى‌بخشد، و از اعمال شما آگاه است.

قرائت آيات:

ابو عمرو، حمزه، كسايى، خلف از قراء يبشر اللَّه را در آيه 23 بفتح ياء و سكون باء و ضم شين «يبشر» خوانده‌اند، ولى بقيه قراء «يبشّر» بضمّ ياء و فتح باء و كسر شين مشدده خوانده‌اند.

و در آخر آيه 25 اهل كوفه غير از ابى بكر «و يعلم ما تفعلون» با تاء خطاب خوانده‌اند، ولى بقيه قراء «ما يفعلون» با ياء خوانده‌اند.