ترجمه:

و همانا از شيعيان اوست ابراهيم. هنگامى كه آمد پروردگارش را با قلبى سالم. زمانى كه گفت پدرش را و قومش را: چه چيز را پرستش مى‌كنيد. آيا به دروغ خدايانى را به غير از خداوند اراده كرده‌ايد. پس چيست گمان شما به پروردگار جهانيان. پس نگاه كرد نگرشى در ستاره‌ها. پس گفت همانا من بيمارم. پس روى برتافتند از او پشت كنندگان. پس ميل كرد بخدايان ايشان پس گفت آيا نمى‌خوريد؟ چه شده است شما را كه سخن نمى‌گوئيد. پس روى كرد بر آنها با زدن با دست راست. پس روى نهادند به او مى‌شتافتند. گفت آيا پرستش مى‌كنيد آنچه را كه مى‌تراشيد. خداوند آفريده است شما را و آنچه مى‌سازيد. گفتند بناء كنيد براى او بنيانى را و بيفكنيدش در دوزخ. پس اراده كردند به او نيرنگى را پس قرار داديم ايشان را پشت شدگان. و گفت من رونده هستم بسوى پروردگارم بزودى رهبريم كند. پروردگار من ببخش براى من از شايستگان.

قرائت:

«حمزه» فقط، اين كلمه (يزفون) را به ضم (ياء) و ديگران به فتح آن خوانده‌اند.

گفته مى‌شود: (زفت الإبل تزف) يعنى سرعت كرد شتر، ولى اگر به قرائت «حمزه» معنى كنيم چنين مى‌شود كه: (به سرعت حمل مى‌كنند) و در اين صورت مفعول اين فعل محذوف خواهد بود.

«اصمعى» گويد: (ازففت الإبل) يعنى حمل كردم آن را به اين كه سرعت كند، پس اين كلمه به معنى سرعت سير و مقاربت قدم است.

برخى گفته‌اند: كلمه (يزفون) بدون تشديد است، و «قطرب» قائل شده كه اين كلمه مخفف (يزفون) است، چنان كه لفظ (قرن) به معنى (اقررن) است در كلام خداوند كه ميگويد: (و قرن فى بيوتكن)