4- مراد اين است كه مشركان شيطان را در عبادت خداوند شريك قرار داده‌اند و اين همان نسبى است كه ميان خداوند و پريان قرار داده‌اند.

و اين قول «حسن» است.

(وَ لَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ‌) (و به حقيقت دانستند پريان كه همانا ايشان احضار شدگانند) يعنى فرشتگان دانستند آنان كه اين سخنان را مى- گويند روز قيامت براى عذاب احضار مى‌گردند. و اين نظر «سدى» است.

برخى گفته‌اند مقصود اين است كه: جنّيان دانستند كه روز قيامت احضار شوند براى عذاب آنان كه ايشان را به عنوان نسبيّت با خداوند خواندند.

(سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ‌) (منزه است خداوند از آن چه وصف مى‌كنند) خداوند سبحان خود را منزه و دور كرده از آن چه او را وصف كرده و به او نسبت مى‌دهند.

(إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ‌) (مگر بندگان خداوند خالص شوندگان) خداوند بندگان خالص خود را و وصف كردن آنها را از ميان كافران و آنچه سزاوار نيست و درباره خدا مى‌گويند جدا و مستثنى گردانده است‌

.