نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 21 صفحه : 291
به معنى اجابت قرار داده است تا تجانس در
لفظ رعايت شود.
(إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِي) (همانا آنان كه تكبر مىكنند از عبادت من) و از دعاى من( سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِينَ)
(بزودى داخل دوزخ شوند سرافكندگان) يعنى خوار و ذليل باشند.
در اين آيه دلالت بر عظمت قدر دعا در نزد خداوند و فضيلت انقطاع بسوى
خداوند شده است
حديث:
«معاوية بن عمار» گويد به حضرت صادق (ع) عرض كردم: فدايت شوم چه
مىفرمايى درباره دو مرد كه داخل مسجد مىشوند، يكى نمازش زيادتر و ديگرى دعايش
زيادتر است، كدام يك از آن دو افضل هستند؟ حضرت فرمود كار هر دو نيكوست، گفتم
فهميدم ولى مىپرسم كدام يك افضل هستند؟ فرمود:
آنكه نيايش و دعايش بيشتر است! آيا نشنيدهاى قول خداوند را كه
مىگويد:
((ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ ...)) و
فرمود: دعا عبادت بزرگ است.
«زراره» از حضرت باقر (ع) روايت كرده كه فرمود درباره اين آيه كه:
بهترين عبادت عبارت از دعا مىباشد.
«حنان بن سدير» از پدرش روايت كرده كه به «امام باقر» (ع) گفتم كدام
يك از عبادتها بهتر است؟ فرمود: هيچ چيزى نزد خداوند بهتر از اين نيست كه سؤال شود
و طلب گردد از آن چه پيش اوست و كسى دشمنتر به خدا نيست از كسى كه از عبادت
خداوند تكبر كرده و از آن چه نزد خداست سؤال نكند.
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 21 صفحه : 291