(وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ‌) (و تسبيح بگو به ستايش پروردگارت) يعنى خداوند را منزه كن و به شكر او اعتراف كن و نسبت نعمتها را به او بده و بر او شبيه و مثلى قرار مده.

و برخى گفته‌اند: تنزيه كن صفات خدا را از صفات افراد حادث، و منزه كه افعال او را از افعال ستمكاران.

و بعضى گويند: نماز بگزار به امر پروردگارت:

(بِالْعَشِيِ‌) (شامگاه) از نيمه روز تا هنگام شب‌( وَ الْإِبْكارِ) (و بامدادان) از طلوع فجر دوم تا طلوع خورشيد، و اين قول «مجاهد» است.

«ابن عباس» گويد: مقصود نمازهاى پنجگانه است.

از رسول خدا 6 روايت شده كه فرمود: اى آدم! به ياد آور مرا يك ساعت بعد از صبح و يك ساعت بعد از عصر كفايت مى‌كنم از مهم تو.