[سوره غافر (40): آيات 51 تا 55]

(إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ (51) يَوْمَ لا يَنْفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ (52) وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْهُدى‌ وَ أَوْرَثْنا بَنِي إِسْرائِيلَ الْكِتابَ (53) هُدىً وَ ذِكْرى‌ لِأُولِي الْأَلْبابِ (54) فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكارِ (55))

ترجمه:

همانا ما يارى كنيم رسولان خود را و آنان كه ايمان آوردند، در زندگانى دنيا و روزى كه بپا شود گواهان. روزى كه سودى ندهد ستمكاران را عذر ايشان و برايشان باشد لعنت و بر آنها باشد بدى آن سراى. و به حقيقت داديم موسى را هدايت و بنى اسرائيل را وارث كتاب كرديم. هدايت و پندى است بر صاحبان خرد. پس صبر كن همانا وعده خدا حق است و استغفار كن براى گناهت و تسبيح بگو به ستايش پروردگارت به شامگاه و بامدادان.

قرائت:

ينفع- اين لفظ را به هر دو وجه با (تاء) و يا با (ياء) خواندن نيكوست زيرا كه فاعل آن يا (معذرت) است و يا (اعتذار) كه به معنى معذرت ميباشد چنان كه (وعظ) و (موعظه) هر دو به يك معنى مى‌باشد.