نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 21 صفحه : 148
بناء بر قرائت تخفيف ميم نيز باز مقصود چنين
است (ام من هو قانت ...).
در هر صورت به هيچ وجه جايز نيست كه همزه را همزه ندا بدانيم چه اين
معادله در اين جمله دلالت دارد كه مقصود از همزه استفهام مىباشد.
شرح لغات:
خول- تخويل به معنى عطيه و بخشش بزرگ است.
قانت- دعا كننده يا نماز خواننده است.
آناء- لحظهها، كه مفرد آن (انِىْ) وَ (انى) مىباشد.
تفسير:
و اكنون خداوند از قدرت كامل خود پرده برداشته و نشان داده و ميگويد:
(خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ)
(آفريد شما را از يك تن) كه آدم باشد چه اين كه همه افراد بشر از نسل او مىباشند.
(ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها)
(سپس قرار داد از آن جفتش را) كه «حواء» باشد يعنى از زيادى گل آدم او را آفريد يا
از ضلعى از اضلاع آدم، حوا را آفريد.
در جمله( (ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها)) سه قول است در اين كه آيا (ثم) براى تراخى و مهلت و طول مدت است و
اين كه آيا خلق پدر و مادر بايد پيش از خلق فرزند باشد؟ كه بترتيب اشاره مىكنيم:
1- عطف به ثم در اين آيه به معنى گفتن سخنى پس از سخن ديگر باشد چنان
كه گفته مىشود (از تو امروز چيزى را ديدم، پس از آن چه ديروز ديدم) اگر چه سخن
ديروز جلوتر از امروز مىباشد.
2- جمله( (ثُمَّ جَعَلَ مِنْها)) عطف به معنى( (نَفْسٍ واحِدَةٍ)) مىباشد، گويا كه خداوند مىخواهد بگويد: (آفريد شما را از يك تن كه
آن را تنها ايجاد كرده سپس قرار داد از آن جفتش را) 3- خداوند ذريه آدم را در پشت
او خلق كرده و آن را از پشت او در-
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 21 صفحه : 148