[سوره ص (38): آيات 62 تا 70]

(وَ قالُوا ما لَنا لا نَرى‌ رِجالاً كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ (62) أَتَّخَذْناهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصارُ (63) إِنَّ ذلِكَ لَحَقٌّ تَخاصُمُ أَهْلِ النَّارِ (64) قُلْ إِنَّما أَنَا مُنْذِرٌ وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلاَّ اللَّهُ الْواحِدُ الْقَهَّارُ (65) رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ (66))

(قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِيمٌ (67) أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ (68) ما كانَ لِي مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ الْأَعْلى‌ إِذْ يَخْتَصِمُونَ (69) إِنْ يُوحى‌ إِلَيَّ إِلاَّ أَنَّما أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ (70))

ترجمه:

و گويند چيست ما را كه نمى‌بينيم مردانى را كه مى‌شمرديم آنان را از اشرار.

آيا ايشان را به مسخره گرفتيم ياد گرديد از ايشان ديده‌ها. همانا اين حق است كه دشمنى مى‌كنند اهل آتش. بگو همانا من بيم دهنده‌ام و نيست از الهى مگر اللَّه كه يكتا و قهار است. پروردگار آسمانها و زمين و آن چه ميان آن دو است كه عزيز و بسيار آمرزنده است. بگو آن خبريست بزرگ. كه شما از آن رو گردانندگانيد. نيست براى من دانشى به گروه برتران هنگامى كه گفتگو مى‌كنند. وحى به من نمى‌شود مگر اين كه همانا ترساننده آشكارم.