شامگاهى بود كه حارثى‌ها گذشتند بعد از آنكه رئيس آنان در برخورد بسواران هوبر هلاك شد. و هوبر نام مردى از قهرمانان عرب است.

3- و النحب: بمعناى خطر، جرير شاعر گويد:

در طخفه (كه نام محلّى است) در شامگاهى جنگى ميان ايشان و بسطام واقع شد كه خطرى بود.

4- النحب: امتداد در سير روز و شب.

تفسير:

سپس خداى سبحان تحريص و تشويق بجهاد و صبر در پيكار نموده و فرمود:

(لَقَدْ كانَ لَكُمْ‌) هر آينه ميباشد براى شما اى گروه مكلّفين.

(فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ) يعنى در رسول خدا اقتداء شايسته گفته ميشود (لى فى فلان اسوة) يعنى براى من باو اقتداء است.

و الاسوه: از اتّساء چنانچه قدوه از اقتداء است، اسم است كه وضع شده در موضع مصدر و معنايش اينست: براى شما برسول خدا 6 اقتداء است، اگر اقتداء ميكرديد به آن حضرت در ياريش، و صبر با او در موارد جنگ، چنانچه در روز جنگ احد آن بزرگوار صبر نمود هنگامى كه دندانهاى پيشين او را شكستند و پيشانيش شكافته شد و عمويش (حضرت حمزه (ع) كشته شد و با اين مصائب با شما بجان خودش مواسات نمود، پس آيا شما اينگونه مواسات نموديد چنانچه آن حضرت نمود؟