3- و بر خداوند توكّل نما و كافيست كه خدا كارگذار همه كارهاست.

4- خدا قرار نداده براى هيچ مردى دو دل در درون و كالبدش و همسرانى را كه آنها را ظهار نموديد مادران شما قرار نداده و پسر خوانده هاى شما را پسران شما نگردانيد، آن گفته‌هاى شماست كه بدهانتان، و خدا درست ميگويد و او راه را هدايت ميكند.

5- پسر خوانده‌ها را نسبت به پدرانشان دهيد كه آن نزد خداوند درست‌تر است پس اگر پدرانشان را ندانيد پس آنان برادران دينى و دوستان شمايند، و بر شما گناهى نيست در آنچه خطا و اشتباه كرديد، و ليكن آنچه را كه دلهاتان تعمد نمايد و خداوند آمرزنده و مهربانست.

قرائت:

ابو عمرو (بما يعملون خبيرا) با ياء قرائت كرده و ديگران با تاء خوانده است.

ابن عامر و اهل كوفه (اللآئى) با همزه ممدوده اشباع شده كه بعدش ياء است خوانده‌اند، و در سوره مجادله و طلاق نيز همين طور ولى نافع و يعقوب اللآء با همزه ممدوده بدون اشباع و ياء قرائت نموده و ما بقى (اللاى) بدون همزه و مد در هر جا كه باشد خوانده‌اند.

عاصم (تظاهرون) با ضمه تاء و تخفيف ظاء خوانده و اهل كوفه غير عاصم با فتح تاء و تخفيف ظاء قرائت نموده‌اند.

ابن عامر (تظّاهرون) بفتح تاء و تشديد ظاء خوانده و ما بقى از قراء (تظهرون) بدون الف و تشديد ظاء و هاء خوانده‌اند.