ج- شناخت بر سه گونه است:

1- سرهاى شياطين و ديوها شبيه شكوفه درختى است كه بآن استن گفته ميشود، و نابغه شاعر بقولش آن را قصد نموده و گفته است.

برگشت آن كنيزى كه قسمت زيرين و پائين‌تر او سياه بود مانند كنيزانى است كه روى سر خود هيزم حمل ميكنند، و اين درخت شبيه بنى آدم است، اصمعى گويد و بآن گفته ميشود صوم، و گويد:

موكّل بود بر درخت صوم كه شكل انسانست و آن را مواظبت ميكرد از گلّه بز و گوسفند كه از آن نخورند و مسموم شوند.

2- بدرستى كه شياطين جنسى از مارها هستند پس تشبيه كرد ميوه آن را بسر اين مارها، و فراء گويد در اين باره:

زن سليطه‌اى سوگند ميخورد هنگامى كه من قسم ميخورم مثل مارهايى كه در درخت حماط منزل ميكنند ميشناسد آن را كسى كه شناسايى داشته باشد.

و مبرّد گويد:

و در قبيله بقل (كه قومى از عرب هستند) شيطان صفتانى هستند كه اگر خدا دفع شرّ آنها را نكند برخى بر برخى ديگر تاخته و دشمنى با هم ميكنند 3- اينكه قباحت و زشتى صورت شياطين در قلوب و دلهاى مردم متصوّر است و براى همين ميگويند بكسى كه در كمال قباحت و زشتى است مثل‌