نمود به اينكه گفت:( بَلْ جاءَ بِالْحَقِ‌) يعنى او شاعر و ديوانه نيست بلكه او چيزى آورده از دين حق و قرآن كه عقلها آن را مى‌پذيرد.( وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ‌) يعنى آنچه كه پيامبران از بشارتهايشان بدين اسلام و قرآن درست آوردند حق و راست است.

و بعضى گفته‌اند: يعنى تصديق رسالت و پيامبرى ايشان را به اينكه آورد به مانند آنچه كه آنها آوردند از دعوت بتوحيد و بعضى هم گفته‌اند: يعنى تصديق رسالت و پيامبرى ايشان را نمود، سپس كفّار را خطاب نموده و گفت:

((إِنَّكُمْ)) البتّه شما اى گروه مشركان‌( لَذائِقُوا الْعَذابِ الْأَلِيمِ‌) هر آينده چشنده عذاب دردناك هستيد بر كفرتان و بر اينكه نسبت شاعرى و ديوانگى بپيامبر داديد.( وَ ما تُجْزَوْنَ إِلَّا ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ‌) و پاداش داده نميشويد مگر آنچه را كه كرده‌ايد يعنى بر حسب و اندازه اعمالتان، سپس جدا نمود از گروه مخاطبين عذاب شده و گفت:

(إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ‌) مگر بندگان پاك خدا كه عبادت را براى جدا خالص نموده و او را در تمام اوامر اطاعت كردند، پس ايشان عذاب را احساس نمى‌كنند، بلكه نائل بثواب ميشوند.