ميشود مگر حروفى كه صدا دارد پس آنها در ضاد ادغام نميشوند و ضاد هم در هيچ يك از اين حروف ادغام نميشود براى آنكه در آن زيادتى صوت ميشود، و امّا ادغام در سابحات سبحا و السابقات سبقا خوب است براى نزديك بودن حروف آن بهم و امّا كسى كه باظهار تاء در اين حروف قرائت كرده پس براى اختلاف مخارج است،.

و امّا كسى كه بزينة الكواكب خوانده پس كواكب را بدل از زينت قرار داده چنانچه مى‌گويى (مررت بابى عبد اللَّه زيد) عبور كردم بابى عبد اللَّه زيد و كسى كه الكواكب را با نصب خوانده زينت را اعمال در الكواكب نموده و معنايش به اينكه ما كواكب را در آن زينت داديم و مانند اين است قول او( إِطْعامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ يَتِيماً) يعنى يتيمى را در روز سختى اطعام كردن و كسى كه بزينة- الكواكب خوانده مصدر را اضافه بمفعول نموده مثل قول خداى تعالى:( مِنْ دُعاءِ الْخَيْرِ)[1]( بِسُؤالِ نَعْجَتِكَ‌)[2] و كسى كه (لا يسمعون) بتشديد خوانده پس جز اين نيست كه آن لا تسمعون است پس تاء را در سين ادغام كرده و قد يستمع و لا يسمع و گاهى گوش ميدهد ولى نميشنود پس هر گاه نفى گوش دادن از ايشان كرد، پس قطعا نفى شنيدن ايشان كرده از جهت گوش دادن و از جهت غير آن، پس بليغ‌تر است و گفته ميشود سمعت الشي‌ء و استمعته چنانچه گفته ميشود حقرته و احتقرته كوچك كردم او را و تحقير نمودم او را و شويته و اشتويته كباب كردم او را و قطعى است كه خدا فرموده،( وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ‌)[3] و هر گاه قرآن خوانده شود براى شنيدن قرآن گوش فرا

[1]- سوره فصّلت آيه: 49.

[2] سوره ص آيه: 24.

[3]- سوره اعراف آيه: 204.