[سوره يس (36): آيات 71 تا 76]

(أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينا أَنْعاماً فَهُمْ لَها مالِكُونَ (71) وَ ذَلَّلْناها لَهُمْ فَمِنْها رَكُوبُهُمْ وَ مِنْها يَأْكُلُونَ (72) وَ لَهُمْ فِيها مَنافِعُ وَ مَشارِبُ أَ فَلا يَشْكُرُونَ (73) وَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنْصَرُونَ (74) لا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَ هُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُحْضَرُونَ (75))

(فَلا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ ما يُسِرُّونَ وَ ما يُعْلِنُونَ (76))

ترجمه:

71- آيا كافران نديدند كه ما براى بهره‌بردارى آنها چهارپايان را به دست قدرت خويش آفريده‌ايم كه ايشان آنها را بتصرّف خود درآوردند.

72- و آن چهارپايان را براى ايشان رام كرديم كه بعضى از آنها مركب سوارى ايشانست و برخى از آنها را ميخورند.

73- و براى ايشان در چهار پايان سودهايى و آشاميدنيها است آيا سپاس نگذارند.

74- و مشركان بجز خداى يكتا خدايانى فراگرفتند باميدى كه ايشان يارى شوند.

75- بتها توانايى يارى كردن ايشان را ندارند و بت پرستان براى آن خدايان دروغين سپاه و لشكرند حاضر شده.

76- پس اى پيامبر سخن مشركان تو را محزون و اندوهگين نسازد-