نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 20 صفحه : 422
(وَ لا تُجْزَوْنَ إِلَّا ما كُنْتُمْ
تَعْمَلُونَ) و پاداش داده نميشوند مگر آنچه را عمل ميكردند،
سپس خداى سبحان اولياء و دوستان خود را ياد نمود و گفت(
إِنَّ أَصْحابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ فِي شُغُلٍ) حسن و
كلبى گويند: بدرستى كه اصحاب بهشت در آن روز در شغلشان نعمتهايى كه شاملشان شده
غرق سرور و خوش حالى شدهاند، از آنچه كه اهل آتش در آنند از عذاب پس يادى از ايشان
نميكنند و غصّه آنها را نمىخورند اگر چه از نزديكان باشند.
و ابن عباس و ابن مسعود گويند: مشغول ازاله بكارت حوراء بهشتى هستند
و از امام صادق 7 هم همين روايت شده است گويد، و ابروان آنها مانند ماه
شب اوّل (باريك و زيبا) و پلكهاى چشم ايشان مانند شاه پر پرندگان شكارى است، وكيع
گويد: مشغولند بشنيدن آواز مرغان بهشتى، و بعضى گويند: اشتغالشان در بهشت هفت قسم
از ثواب است براى هفت عضو بدن اوّل ثواب پاى دخول در بهشت است بقول خدا،( ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنِينَ)[1]
داخل شويد بهشت را بسلامتى و امنيّت، دوّم ثواب دست،(
يَتَنازَعُونَ فِيها كَأْساً لا لَغْوٌ فِيها،)[2]
اهل بهشت با هم سر پياله و جام بهشتى نزاع ميكنند و جام را از دست هم ميگيرند امّا
نزاعى در آن بيهودگى و دشمنى نيست، سوّم ثواب عضو تناسل و فرج(" وَ حُورٌ عِينٌ")[3] و
حيران كننده ديدگان (پرى پيكران بهشتى)" الهم ارزقنا انشاء .." چهارم
ثواب شكم(" كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً")[4] بخوريد و بنوشيد گوارا باد شما را، و پنجم ثواب زبان، و آخر دعواهم[5]