و آخرين دعاء ايشان‌( أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‌) و ششم ثواب گوش‌( لا يَسْمَعُونَ فِيها لَغْواً)[1] نميشنوند در آن سخن بيهوده‌اى را، و هفتم ثواب چشم و تلذ الاعين‌[2] و ديدگان لذت ميبرند.

(فاكِهُونَ‌) ابن عباس گويد: يعنى مسرور و خوشحالند، و بعضى گويند نعمت دادگانند كه تعجّب ميكنند بآنچه را كه در آنست از نعمتها، ابو زيد گويد فكه انسان پاك طينت خندان را گويند، رجل فكه و فاكه مرد خندان رو و بشاش و براى آن فعلى شنيده نشده در ثلاثى مجرد.

و ابو مسلم گويد: آن از فكه گرفته شده و آن كنايه از احاديث صحيح، و پاكيزه است.

و بعضى گويند: فاكهون صاحبان ميوه را گويند چنانچه ميگويند لاحم شاحم يعنى صاحب گوشت و چربى و عاسل يعنى صاحب عسل، حطيئه گويد

و تو مرا مغرور كردى و گول زدى و پنداشتى كه تو در تابستان صاحب شير و خرما هستى، شاهد اين بيت لابن و تامر است كه بمعناى صاحب شير و خرما آمده سپس خداى سبحان از حال ايشان خبر داده و گفت:

(هُمْ وَ أَزْواجُهُمْ‌) يعنى (ايشان و همسرانشان در دنيا از كسانى كه موافقت كردند ايشان را بر ايمانشان در پرده از تابش آفتاب و سوزش آنند پس ايشان در مثل اين حال پاكيزه از سايبانه‌هايى كه حرارت و گرمى و يا سردى در آن نيست.

[1]- سوره مريم آيه: 62.

[2]- سوره زخرف آيه: 77 و تمام آن فيها ما تشتهى الانفس و تلذ الاعين.