ترجمه:

بنام خداوند بخشنده مهربان 1- اى سيّد پيامبران 2- سوگند بقرآن حكم كننده به حق.

3- كه تو مسلّما از جمله فرستاده شدگانى 4- كه آنها بر راه راست بودند.

5- اين (قرآن) فرستاده خداى نيرومند مهربانست.

6- تا گروهى را كه پدرانشان هم بيم نيافته‌اند به ترسانى و ايشان بيخبرند 7- در حقيقت وعده عذاب خدا درباره بيشتر ايشان حتمى گرديد، و ايشان ايمان نمى‌آورند.

8- ما (در روز قيامت) بيگمان بگردنهاى ايشان غلها بنهيم و آن زنجير تا بزنخهاى ايشان پيوسته است و ايشان سر در هوا مانده و چشم بر هم ننهند 9- و در پيش روى ايشان حجابى و از پشت سرشان نيز حجابى قرار داديم و چشمهاى ايشان را پوشانيديم در نتيجه ايشان (راه صواب را) نمى بينند.

10- يكسانست برايشان چه آنها را بيم دهى و چه نترسانى ايشان ايمان نمى‌آورند.

قرائت:

اهل كوفه غير عاصم و جماد و يحيى از ابو بكر (يس) را باماله خوانده و باقى از قاريان (يس) بتفخيم قرائت كرده‌اند، و ابو جعفر و ابو عمرو همزه و ابن كثير بروايت قواس و بزى و نافع بروايت اسماعيل باظهار كردن نون از ياسين در موقع وصل بواو و آيه بعد، و همين طور (ن و القلم را) ابن عامر و كسايى و خلف با خفاء نون در هر دو قرائت كرده‌اند، و قالون از قراء از نافع‌