و كارهاى خوب را، و بعضى گفته‌اند: كه شكر خداى سبحان تلافى شكر ايشانست براى خدا و قيام بطاعت او و اگر چه حقيقت شكر بر خداى سبحان جايز نيست از جهتى كه اعتراف بنعمت است و صحيح نيست كه خداى سبحان متنعّم بر آن باشد.

(الَّذِي أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ) آن خدايى كه نازل كرد ما را بخانه جاودان كه براى هميشه در آن اقامت كنند، نمى‌ميرند و از آنجا بجاى ديگر نميروند.

((مِنْ فَضْلِهِ)) يعنى اين دخول بهشت به تفضّل و كرم اوست.

(لا يَمَسُّنا فِيها نَصَبٌ‌) نميرسد ما را در بهشت زحمت و رنجى‌( وَ لا يَمَسُّنا فِيها لُغُوبٌ‌) يعنى نمى‌رسد ما را در آن فرسودگى و واماندگى در طلب معاش و غير آن.