بدشان را برايشان زينت داده و تصوّر ميكنند كه آنها كارهاى خوبى هستند يا شيطان اعمالشان را برايشان زينت ميدهد به اينكه آنها را بشبه گمراه كننده و ترك نظر و مطالعه در" دليلها" واداشته و فريب ميدهد تا اشتغال بكارهايى كه در آن لذّت دنياست نموده و تكليف را زير پا گذارند، و خبر قول او أ فمن زين له عمله محذوف است، يعنى، لا هو كمن علم الحسن و القبيح، و عمل بما علم، آيا او مثل آنست كه زيبايى و زشت را دانسته و عمل بعلم خود كرده و.

عمل بدش براى او زينت داده نشده است.

و بعضى گفته‌اند: تقديرش اينست كمن هداه اللَّه مثل آنست كه خدا او را هدايت و راهنمايى كرده، و بعضى گفته‌اند: مثل كسيست كه عمل خوبش- برايش زينت داده شده.

(فَإِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَنْ يَشاءُ وَ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ) پس البتّه خدا گمراه ميكند هر كه را بخواهد و هدايت ميكند هر كه را خواهد بيانش گذشت.

(فَلا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَراتٍ‌) يعنى اى محمد خود را براى حسرت خوردن بگمراهى ايشان هلاك نكن، و غصّه بحال ايشان نخور كه كافر شدند و مستحق عقاب و عذاب گشته‌اند، و آن مثل قول اوست كه ميفرمايد( لَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ‌)[1] شايد خودت را هلاك كنى كه چرا ايمان نمى‌آورند، و حسرت غم و غصّه شديد است بر فوت و فقدان اعمال صالحه.

(إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِما يَصْنَعُونَ‌) البتّه كه خدا داناست بآنچه كه ميكردند پس ايشان را بر آن پاداش ميدهد سپس برگشت خدا بذكر دليلهاى توحيد و فرمود:( وَ اللَّهُ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّياحَ فَتُثِيرُ سَحاباً) و خدا آن ذاتيست كه‌

[1]- سوره شعراء آيه: 3.