16- پس ايشان از (مواعظ دلپذير) روى بگردانيدند در نتيجه سيلى را از بندى محكم برايشان فرستاديم و عوض دو باغ ايشان دو بوستانشان داديم كه داراى ميوه‌هاى تلخ و شور بود و چيزى از درخت سدر كه اندك بود.

17- باين تبديل ايشان را خبر داديم براى اينكه ناسپاسى كردند آيا جز كفران و ناسپاس را كيفر ميدهيم.

18- و ميان ده‌هاى اهل سبا و ميان شهرهايى كه در آن بركت نهاده بوديم قريه‌هايى پديدار و متّصل به يكديگر گردانيديم و راه پيمودن را در دهات قرار داديم (و بايشان گفتيم) در دهكده‌ها شبها و روزها برويد در حالى كه امان يافتگانيد.

19- و گفتند پروردگارا ميان منزلهاى سفر ما دورى افكن و به خود ستم كردند و قضاياى اهل سبا را موضوع داستانها قرار داديم و ايشان را بمنتهاى پراكندگى پراكنده نموديم جدّا در اين قصه براى هر شكيبايى- سپاسگزار عبرتهايى است.

قرائت:

حمزه و حفص مسكنهم بفتح كاف و مفرد قرائت كرده و كسايى بكسر كاف خوانده و ديگران مساكنهم جمع قرائت كردند، اهل بصره اكل خمط مضاف بدون تنوين خوانده، و باقى از قرّاء بدون مضاف با تنوين خوانده‌اند، و اهل كوفه غير ابو بكر و يعقوب و هل نجازى را با نون و كسره زاء و الا الكفور را با نصب خوانده‌اند، و كسايى لام هل را در نون نجازى ادغام كرده و غير او ادغام نكرده و ديگران يجازى با ياء و فتحه زاء، و الكفور را با رفع خوانده‌اند