نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 20 صفحه : 209
خواهيد بود.
8- آيا محمد 6 عمدا بر خدا دروغى را مىبندد يا در او ديوانگى است
بلكه آنان كه به بازپسين نمىگروند در عذاب آن سراى و در گمراهى دور از حقند.
9- آيا كافران بآنچه پيش روى ايشان و پشت سرشان از آسمان و زمين است
ننگرند اگر بخواهيم ايشان را بزمين فرو ميبريم يا قطعهاى از آسمان بر ايشان فرو
افكنيم البته در اين براى هر بندهاى كه بازگشت كننده است دلالتى است.
قرائت:
حمزه و كسايى و خلف (ان يشاء يخسف بهم الارض او يسقط) در تمام با ياء
خوانده و باقى از قراء همه را با نون قرائت كردهاند.
و كسايى تنها فاء را در باء (فى يخسف بهم) ادغام كرده است.
دليل:
ابو على گويد: دليل با نون خواندن قول خدا(
وَ لَقَدْ آتَيْنا داوُدَ) است پس با نون خواندن
شبيهتر است به آتينا و دليل ياء قول او افترى على اللَّه كذبا است پس حمل
كردهاند بر اسم خداى تعالى، گويد و ادغام فاء در باء جايز نيست زيرا از باطن لب
پائين و اطراف دندانهاى جلوى بالا اداء شده و صدا در دهان فرود آيد تا متصل بمخرج
ثاء شود حتى آمده مثل جدث و جدف و معنايش و مغافير پس آن دو در نزديكى متعاقب و
دنبال همند، پس چون متصل بمخرج ثاء شد بمنزله حرفى از اين حروف ميشود، پس ادغامش
در باء جايز نيست، براى آنكه هر گاه متصل شد بآنچه ما ياد كرديم ميشود مثل حرفى
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 20 صفحه : 209