نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 20 صفحه : 203
العروج: يعنى صعود و بالا رفتن و المعارج
جمع معراج، و آن نردبان و وسيله بالا رفتن است، و عزب يعزب يعنى دور شد، و دور
ميشود از آن و در حديث آمده هر كه در چهل شب قرآن را بخواند پس البته دور شود عهد
او بآنچه از آن شروع نموده يعنى اوائل قرآن از او فوت شده و تأخير در تلاوت آن
كرده است، يعنى بايد قرآن را زودتر در طول يك ماه يا كمتر تمام نمود.
اعراب:
(لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا)
متعلّق بقول او لا يعزب است.
تفسير:
(الْحَمْدُ لِلَّهِ) معنايش، بگوئيد الحمد للَّه
و آن تعريف براى وجوب سپاس و ستايش است بر نعمتهاى خداى سبحان و تعليم چگونگى شكر
است( الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ) آن خدايى كه مالك تصرّف است در تمام آنچه كه در آسمانها و تمام آنچه
در زمين است براى هيچكس اعتراضى بر او و يا منع او نيست.
(وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ)
يعنى تنها اوست در آخرت كه مستحق ستايش است بر كارهاى خويش در دنيا و آخرت براى
منعم بودن او در دنيا و آخرت و آخرت، اگر چه سراى تكليف نيست، اما ستايش و اعتراف
بنعمتهاى خداى تعالى در آن ساقط نخواهد بود بلكه بندگان ناچار بستايش خدايند براى
معرفت و شناخت بديهى ايشان بنعمتهاى خدا بر ايشان از ثواب و عوض و اقسام تفضّلهاى
الهى بر آنها. و از ستايش و حمدهاى اهل بهشت قول ايشانست(
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدانا لِهذا)[1] ستايش و سپاس مخصوص