ساختم، پس امتناع كرد از پاسخ دادن و البته آن اخبار از حال است كه از آن تعبير بذكر جواب و سؤال شده و مى‌گويى كه فلانى دروغى گفت كه كوه‌ها تحمّل آن را نتوانند، و خداوند سبحان فرمود: فقال لها و للارض ائتيا طوعا و كرها قالتا اتينا طائعين، پس بآسمان و زمين فرمود بيائيد بسوى ما در حال رضا و يا عدم رضا گفتند ما بسوى تو مى‌آييم در حالى كه با طوع و رغبتيم‌[1] و خطاب كسى كه نميفهمد صحيح نيست شاعر گويد:

پس هول كردم و ترسيدم هنگامى كه ديدم علامت و نشانه قبيله معشوقه‌ام را و او براى خدا تكبير گفت وقتى كه مرا ديد.

پس باو گفتم كجا رفتند آنهايى كه با ايشان پيمان بستم در كنار تو در حالى كه در زندگانى خوش و زمان خوشى بودند.

پس گفت گذشتند و بلادشان را برسم امانت بمن سپردند و كيست آنكه بر اين دنيا و عالم حادثه باقى بماند، و ديگرى گويد:

[1]- سوره فصّلت آيه: 11- مترجم گويد، علم انروز ثابت كرده كه همه- موجودات گوش شنوا و چشم بينا و زبان گويا دارند و آيات عديده قرآن مثل و ان من شى‌ء الا يسبّح بحمده، يومئذ تحدث اخبارها و ... مؤيد اين موضوع است، مولى جلال الدين رومى گويد: