(جُنُودٌ) العامل اينجا محذوف تقديرش چنين است، اذكروا نعمة اللَّه عليكم كائنة وقت مجى‌ء جنود (اذ جاءكم) بدل از اذ اوّل و همين طور از( إِذْ زاغَتِ الْأَبْصارُ) است‌

شأن نزول:

كلبى گويد: پيامبر 6 ميان اصحابش برادرى و مواخات برقرار كرد و هر دو نفر مرد را با هم برادر نمود، پس هر گاه يكى از آن دو از دنيا ميرفت آنكه زنده بود ميراث او را تصاحب كرده و به نزديكان نسبى او چيزى نميداد و اين مدّتى تا خدا ميخواست ادامه داشت تا آيه‌( أُولُوا الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى‌ بِبَعْضٍ فِي كِتابِ اللَّهِ ...) نازل شد، پس آيات مواريث نسخ كرد قانون ميراث مؤاخات و برادرى و هجرت را و نزديكتر به ميّت (مانند پسر و دختر و پدر و مادر و همسر) وارث گرديد، پس نزديكتر مانند برادر و خواهر و جد و جدّه از نزديكان و خويشاوندان.

قتاده گويد: مسلمانها به سبب مهاجرت وارث ميشدند و اعرابى مسلمان كه هجرت نكرده بود از مهاجرين چيزى را ارث نمى‌برد، پس اين آيات نازل و ميراث بنسب و خويشاوندان مقرّر گرديد.

تفسير:

(النَّبِيُّ أَوْلى‌ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ‌) پيامبر 6 سزاوارتر است بمؤمنين از خودشان يعنى آن حضرت اولى و شايسته‌تر است بايشان از خودشان.

مقصود از اينكه پيامبر سزاوارتر است چيست؟

چند قول در معناى اولى گفته شده است: