1- ابن زيد گويد: پيامبر 6 سزاوارتر است به تدبير ايشان و فرمان او بر ايشان نافذتر است از حكم ايشان بر ايشان خلاف آنچه حكم ميشود بر آن براى وجوب طاعت و پيروى از آن حضرت كه مقرون بطاعت خداى تعالى است‌[1].

2- ابن عباس و عطا گويند: يعنى آن حضرت اولى و شايسته است به ايشان در دعوت كردن، پس هر گاه پيامبر 6 ايشان را براى كارى و چيزى فراخواند و يا فرمان داد ولى نفوسشان آنها را بچيزى خلاف خواسته پيامبر دعوت نمود اطاعت و پيروى خط و فرمان پيامبر 6 اولى و واجب است از اطاعت نفوسشان" و اين از قول اوّل نزديكتر است" 3- بدرستى كه حكم آن حضرت نافذتر است از حكم بعضى از آنها بر بعضى ديگر مثل قول خدا( فَسَلِّمُوا عَلى‌ أَنْفُسِكُمْ‌)" پس سلام كنيد بر خودتان" پس هر گاه او با سزاوارتريش بايشان از مال امتش ارث نبرد چگونه ارث ميبرد كسى كه حق او را بسبب پسرخواندگى واجب ميدانيد، و از پيامبر 6 روايت شده كه وقتى خواست غزوه تبوك برود فرمان داد كه مردم همه بسيج نموده بيرون‌

[1]- بحكم يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ ... و مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ ... و قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ. اى مؤمنين اطاعت كنيد خدا و اطاعت كنيد پيامبر خدا را و كسى كه اطاعت كند پيامبر را حقيقة خدا را اطاعت نموده. و بگو اگر خدا را دوست داريد مرا پيروى و متابعت كنيد تا خدا شما را دوست بدارد.

مترجم