تفسير:

چون خداى سبحان اول اين سوره را بذكر پيامبر 6 قرار و در ميان آن مقرّر داشت تعظيم و بزرگداشت او را ختم فرمود آن را بتعظيمى كه هيچ تعظيم نزديك او و برابر او نميشود، پس فرمود:

(إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِ‌) يعنى همانا خدا درود فرستاد بر پيامبر 6 و ستايش نمود بر او بستايش نيكويى و احترام نمود او را به بزرگ ترين مراتب احترام و نيز فرشتگان درود بر او فرستاده و او را ستودند ببهترين ستودنها و دعا كردند بر او به پاكيزه‌ترين دعاها.

(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً) اى آن كسانى كه ايمان آورده‌ايد شما هم درود بر او بفرستيد و گردن نهيد گردن نهادنى.

كيفيت صلوات بر پيامبر و خاندان او:

ابو حمزه ثمالى گويد: مرا سدى و حميد بن سعد انصارى و بريد بن ابى زياد از عبد الرحمن بن ليلى از كعب بن عجزه حديث كرد گفت وقتى اين آيه نازل شد گفتيم اى رسول خدا سلام بر شما را شناختيم پس صلوات بر شما چگونه است؟

فرمود: بگوئيد،

اللّهمّ صلّى على محمد و آل محمّد كما صلّيت على ابراهيم و آل ابراهيم انك حميد مجيد و بارك على محمد و آل محمد كما باركت على ابراهيم و آل ابراهيم انك حميد مجيد.

بار خدايا درود بفرست بر محمد و آل محمد چنانچه درود فرستادى بر ابراهيم و آل ابراهيم البتّه تو در خور ستايش و بزرگى، و بركت بده بر محمد و آل محمد چنانچه بركت دادى بر ابراهيم و آل ابراهيم بدرستى كه تو در خور ستايش و بزرگى هستى.