براى حاجتى بيرون ميرود.

الارجاف: شيوع دادن باطل است براى مهموم ساختن و غمگين نمودن بسبب آن و اصلش اضطراب است و از آنست كه گفته ميشود براى دريا، رجّاف لاضطرابه، موّاج است براى اضطرابش، پس ارجاف مردم به چيزى اضطراب و پريشانى ايشانست، بفكر كردن در باره آن و از آنست ترجف الراجفة[1] جنباننده بلرزاند.

الاغراء: خواندن براى گرفتن چيزى بسبب تشويق بر آن گفته مى‌شود اغراء بالشي‌ء اغراء ففرى به يعنى گول زد بچيزى گول زدنى پس بآن فريب خورد.

اعراب:

يدنين در محل جزم است براى اينكه جواب شرط مقدر است و تقديرش اينست (قل لازواجك ادنين عليكن من جلابيبكن) پس تو اگر اين را بگويى نزديك گردانند.

ملعونين منصوب است بنا بر ذمّ، اينما ثقفوا اخذوا، شرط و جزاء است.

و اين ظرف براى (ثقفوا) و معموله آنست و البته جايز است اين مطلب براى آنكه جازم در اصل، ان، محذوفه است، پس" اينما" متضمن ان گشته، پس از آن بى‌نياز نموده و خود قائم مقام آن شده است و جايز نيست كه (اخذوا) در آن عمل كند براى آنكه آن جواب شرط است و جواب در ما قبل شرط عمل نمى‌كند.

[1]- سوره و النازعات آيه: 6.