50- اى پيغمبر 6 ما براى تو زنانى را كه مهرشان را پرداختى و نيز كنيزانى را كه مالك شدى از غنائم اسيران جنگى كه خدا بهره تو گردانيده و نيز دختران عمويت و دختران عمّه‌هايت و دختران دائيت و دختران خاله‌هايت كه با تو مهاجرت كردند براى تو حلال كرديم و نيز زن مؤمنه‌اى كه خودش را بدون مهر به پيغمبر ببخشد اگر پيغمبر 6 خواهد كه او را به تزويج خويش درآورد، تنها از خصايص تست نه ساير مؤمنان البتّه آنچه را بر مؤمنان درباره همسرانشان و در داشتن مملوكات ايشان واجب- كرده‌ايم دانيم" براى تو حلال كرديم" تا اينكه بر تو سختى و زحمتى نباشد و خدا آمرزنده و مهربانست.

قرائت:

در شواذ آمده كه ابى بن كعب و حسن و ثقفى ان و هبت به فتح الف قرائت كرده‌اند[1].

دليل:

ابن جنى گويد: تقديرش اينست (لان وهبت نفسها) يعنى بدرستى كه آن زن حلال است بر او از خاطر اينكه خودش را باو بخشيد و مقصود از اين زن معيّن و مخصوصى نيست كه خودش را بخشيده باشد باو و حاصل و خلاصه اين اينست كه اگر زنى خودش هبه كند و ببخشد بر پيغمبر 6 براى آن حضرت از جهت هبه او حلال است، پس حلّيت البته مسبب از هبه و بخشش است هر كه باشد و تأكيد اين معنى را ميكند اگر بكسر آن قرائت شود، پس هبه شرط صحّت حلّيت است.

[1]- حمزه و كسايى تماسوهنّ با الف از باب مفاعله قرائت كرده‌اند.