خودش.

و برخى هم گفته‌اند: از تاريكيهاى آتش بنور بهشت هدايت مينمايد.

(وَ كانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيماً) مخصوص نمود مؤمنين را برحمت از غير ايشان براى آنكه خداى سبحان ايمان را بمنزله علّت در ايجاب و لزوم رحمت و نعمت بزرگى كه آن ثواب است قرار داده.

(تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلامٌ‌) درودشان در روز ملاقات او سلام است يعنى بعضى ببعض ديگر در روزى كه ثواب خدا را ملاقات ميكنند درود ميفرستند به اينكه ميگويند السلامة لكم سلامتى براى شما از تمام آفات و لقاء خداى سبحان معنايش لقاء ثواب است چنانچه جلوتر گفته شد.

و از براء بن عازب: روايت شده كه گفت روزى كه ملك الموت عزرائيل" ع" را ملاقات ميكنند و او قبض روح مؤمن نميكند مگر اينكه بر او سلام ميكند و بنا بر اين معنايش تحيّه و درود ملك الموت است بمؤمنين در روزى كه او را ملاقات ميكنند كه بر ايشان سلام مينمايد و ملك الموت (فرشته مرگ) در ميان فرشتگان نام برده شده معروف است.

(وَ أَعَدَّ لَهُمْ أَجْراً كَرِيماً) و مهيّا ساخته برايشان ثواب فراوان و پاداش بزرگى را، سپس پيامبر 6 را مخاطب ساخته و فرمود:

(يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً) اى پيغمبر البتّه ما تو را فرستاده‌ايم كه گواه باشى بر امّتت در آن كارهايى كه ميكنند از طاعت و فرمان بردارى يا گناه و ايمان و گروش آنان با كفران و ناسپاسى آنها تا گواهى دهى به نفع ايشان يا بر ضرر ايشان در روز قيامت كه ما موافق گواهى پيامبر پاداش دهيم آنها را.