و او را از آنچه كه لايق او نيست تنزيه نمايد.

مقاتل گويد: در هر حال بگويد: سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر، و از امامان معصوم ما (ع) وارد شده كه فرموده‌اند كسى كه سى مرتبه آن ذكر را بگويد خدا را زياد ياد كرده.

و از زراره و حمران پسران اعين از حضرت امام جعفر صادق (ع) روايت شده كه فرمود كسى كه تسبيح حضرت فاطمه (ع) (34، اللَّه اكبر 33، الحمد للَّه، 33 سبحان اللَّه) را بگويد البتّه خدا را بسيار ياد كرده است.

و واحدى باسنادش از ضحاك بن مزاحم از ابن عباس روايت كرده كه گفت جبرئيل نزد پيغمبر 6 آمد و گفت اى محمد 6 بگو، سبحان اللَّه، و الحمد للَّه، و لا اله الّا اللَّه و اللَّه اكبر و لا حول و لا قوة الّا باللّه عدد ما علم وزنة ما علم و ملا ما علم، كه البته هر كس آن را بگويد براى او شش خصلت نوشته ميشود:

1- از ذاكرين اللَّه كثيراً محسوب ميشود.

2- بالاترين كسى باشد كه شب و روز بياد خداست 3- براى او درختى در بهشت كاشته ميشود 4- گناه‌هاى او ريخته شود چنانچه برگهاى خشك درخت ريخته ميشود 5- خدا باو نظر عنايت فرمايد 6- و كسى را كه خدا باو نظر نمايد عذابش نكند

(وَ سَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصِيلًا) يعنى او را تنزيه كنيد از تمام چيزهايى كه لايق باو نيست در بامداد و شبانگاه، و اصيل بمعناى شامگاه است.

قتاده گويد: مقصود نماز صبح و نماز عصر است.