نموده بقولش كه فرمود، المسلم من سلم المسلمون من لسانه و يده، مسلمان آنست كه مسلمانان از شرّ زبان و دست او سلامت داشته باشند، و المؤمن من آمن جاره بوائقه، و مؤمن كسى است كه همسايه‌اش از آفات و شرور او ايمن باشد، و ما آمن بى من بات شبعان و جاره طاو، ايمان بمن نياورده آنكه سير بخوابد و همسايه‌اش- گرسنه باشد.

(وَ الْقانِتِينَ وَ الْقانِتاتِ‌) يعنى مردانى كه همواره اقبال و توجّه به اعمال صالحه دارند و زمانى كه هميشه مراقب كارهاى شايسته‌اند، و بعضى گفته‌اند يعنى مردان و زنان دعا كننده‌( وَ الصَّادِقِينَ‌) و راستگويان در ايمانشان و در آنچه آشكار است ايشان را و در سرّ و نهانشان.

(وَ الصَّادِقاتِ وَ الصَّابِرِينَ‌) و زنان راستگو و مردان صابر و شكيبا بر طاعت خدا و بر آنچه خدا آنها را آزمون بآن نمايد.

(وَ الصَّابِراتِ وَ الْخاشِعِينَ‌) و زنان شكيبا و مردان متواضع و فرمان بردار خداى تعالى.

(وَ الْخاشِعاتِ‌) و زنان فرمان بر خدا، و بعضى گفته‌اند، مردان و زنان ترسان از خدا.

(وَ الْمُتَصَدِّقِينَ‌) يعنى مردانى كه صدقات واجبه مثل زكاة را از مالشان خارج ميكنند.

(وَ الْمُتَصَدِّقاتِ وَ الصَّائِمِينَ‌) و زنانى كه زكاة واجبه را از اموالشان ميدهند و مردان روزه دارى كه به نيّت صادق و راست روزه ميگيرند.

(وَ الصَّائِماتِ وَ الْحافِظِينَ فُرُوجَهُمْ‌) و زنان روزه‌دار و مردانى كه عورت خود را از زنا و ارتكاب فجور حفظ ميكنند.