برخى گفته‌اند: ميداند كه رحمت خويش را در چه محلّى بر وفق حكمت قرار دهد.

پاره‌اى گفته‌اند: هر كجا نماز بگزاريد و او را بخوانيد نيّات و مقاصد شما را ميداند.

ارتباط آيه با آيه پيشين‌

على بن عيسى گويد: وجه ارتباط اين آيه با آيه گذشته اين است كه خراب كردن مساجد بدست ستمكاران نبايد شما را از ياد خدا جلوگيرى كند بلكه در هر كجاى زمين هستيد او را ياد كنيد زيرا كه مشرق و مغرب و تمام جهات و جوانب ملك او است.

و برخى گفته‌اند، چون در آيات گذشته سخن از نماز و مساجد بود در اين آيه بمناسبت صحبت از قبله و بحث از آن گرديد

. [سوره البقرة (2): آيه 116]

(وَ قالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً سُبْحانَهُ بَلْ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ (116))

[ترجمه‌]

و گفتند- يهود- خداوند فرزندى اتخاذ نموده است منزّه است او بلكه آنچه در آسمانها و زمين است ملك او است همه در برابر او فرمانبردارند (116)

شرح لغات:

قانتون ...- فرمانبرداران.

داستان:

آيه شريفه در مورد نصارى نازل شده زيرا كه معتقدند: مسيح پسر خدا است.

و برخى گفته‌اند: در مورد ايشان و مشركين عرب هر دو وارد شده چون كه معتقدند: ملائكه دختران خدا هستند.

تفسير:

پس از اينكه خداوند گفتار يهود را در باره قبله نقل فرمود و ردّ كرد گفتار ديگرى را از آنان در موضوع توحيد بيان و پاسخ داد فرمود: