بياورند و آنچه را كه بر آنان نازل گرديده است تصديق كنند زيرا خداوند ميفرمايد:

(قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ ...) تا آخر آيه.

[سوره البقرة (2): آيه 137]

(فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ ما آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا وَ إِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّما هُمْ فِي شِقاقٍ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (137))

[ترجمه‌]

اگر يهود و نصارى بآنچه شما مسلمانان ايمان آورده‌ايد. ايمان آوردند.

راه حق را يافته‌اند. چنانچه اعراض كردند و آئين شما را نپذيرفتند، بدون ترديد راه كفر و خلاف حق را پيش گرفته‌اند.

خداوند تو را اى پيغمبر از شر و آسيب آنها حفظ خواهد كرد چه او شنوا و دانا است (137).

شرح لغات‌

شقاق ...- منازعه، مخالفت.

كفايت ...- رسيدن، نگاه داشتن.

شأن نزول‌

هنگامى كه‌( قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ ...) (آيه سابق) نازل گرديد و پيغمبر اسلام 6 آن را بر يهود و نصارى تلاوت كرد يهود آن آيه را چون متضمّن نبوّت عيسى 7 بود سخت انكار كردند و نصارى هم گفتند عيسى در رديف ساير پيغمبران و مانند آنان نيست بلكه او پسر خداست لذا آنها نيز آن آيه را رد كردند و در اين حال اين آيه نازل گرديد:

تفسير:

(فَإِنْ آمَنُوا ...)- خداوند خبر ميدهد كه چنان كه كفار بهمان نحو كه مؤمنين ايمان آورده‌اند ايمان بياورند.

(فَقَدِ اهْتَدَوْا ...)- راه بهشت را يافته‌اند بعضى گفته‌اند مراد اين كه راه استقامت و هدايت را پيموده‌اند.

برخى ميگويند: «ابن عباس بمردم مى‌گفته اوست بجاى‌( فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ ما)