آن ميآويخته‌اند پاك نمايند».

3- بعضى گفته‌اند: مراد آن است كه خانه كعبه را بر اساس طهارت و تقوى بنا كنند.

چنان كه خداوند فرمود:( أَ فَمَنْ أَسَّسَ بُنْيانَهُ عَلى‌ تَقْوى‌ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٍ خَيْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْيانَهُ عَلى‌ شَفا جُرُفٍ هارٍ)[1] يعنى آيا كسى كه بنائى را مقصد تقوى و جلب خشنودى خداوند تاسيس كند بهتر است يا كسى كه بر اساس سست و متزلزل در لبه رودخانه‌اى كه در شرف ويرانى است بنائى بسازد و علت اينكه خداوند بر «خانه كعبه» بيتى گفت و بخود نسبت داد اين است كه مزيت و فضيلت آن خانه را بر مكانهاى ديگر روشن بسازد.

(لِلطَّائِفِينَ وَ الْعاكِفِينَ ...)- براى طواف كنندگان و مجاورين بيشتر مفسرين ميگويند: منظور از «طائفين» كسانى هستند كه در گرد خانه كعبه مشغول طواف ميباشند و منظور از «عاكفين» افرادى است كه مجاور خانه كعبه ميباشد.

سعيد بن جبير ميگويد «طائفين كسانى هستند كه از آفاق بمنظور اداء مراسم حج آمده‌اند و مراد از «عاكفين» اشخاصى است كه در مكّه اقامت دارند».

ابن عباس ميگويد: «منظور از عاكفين» نمازگزاران و مراد از طائفين طواف كنندگان است».

مؤلف: قول اول صحيح‌تر است زيرا با معنايى كه از كلمه طائفين و عاكفين فهميده ميشود مطابق است.

(وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ ...)- ركوع و سجده بجا آورندگان در تفسير اين دو كلمه 3 وجه گفته شده است:

1- قتاده ميگويد مراد از آنها نمازگزارانى است كه در نزديكى خانه كعبه بركوع و سجود ميروند.

[1] آيه 109 سوره توبه.