17- اجابت خداوند دعاى او را هنگامى كه گفت:(رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِ الْمَوْتى)»[2].
18- خداوند وى را در دنيا برگزيد و گواهى داد به اينكه او در آخرت در
زمرة صالحين است. اين موضوع از اين آيه استفاده ميشود(وَ لَقَدِ اصْطَفَيْناهُ فِي الدُّنْيا وَ إِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ
الصَّالِحِينَ)[3].
[1] آيه 162- 163 سوره انعام يعنى:« نماز و كليه طاعات و زندگى و
مرگ من همه براى خداست او را شريكى نيست و بهمين اخلاص كامل من مأمور گرديدهام و
من نخستين كسى هستم كه در برابر او كاملا تسليم ميباشم».
[2] آيه 260 سوره بقره يعنى:« پروردگارا كيفيّت زنده كردن مردگان
را بمن نشان بده».
[3] آيه 130 سوره بقره يعنى:« ما در دنيا ابراهيم را برگزيديم و
او در آخرت هم البته از شايستگانست».
[4] آيه 132 سوره بقره يعنى:« ابراهيم و يعقوب بفرزندان خود راجع
بتسليم بودن در برابر خداوند توصيه كردند و گفتند اى فرزندان، خدا شما را با آئين
پاك برگزيد پيوسته از آن آئين پيروى كنيد و تا وقت جان سپردن جز در برابر خداوند
تسليم نباشيد».
[5] آيه 123 سوره نحل يعنى:« بر تو وحى كرديم كه از آئين پاك
ابراهيم پيروى كن».
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 2 صفحه : 33