شرح لغات:

يؤلون- قسم ميخورند و مصدر اين فعل «ايلاء» است بمعناى سوگند خوردن.

تربّص- انتظار كشيدن فاؤوا- بازگشتند از «في‌ء» بمعناى بازگشت- و نيز بمعناى غنيمت‌هاى بدست آمده از مشركان ميباشد.

عزموا- تصميم گرفتند- از عزم بمعناى قصد و «عزائم قرآن» آياتى است كه بر دردمندان خوانده ميشود تا بهبودى و شفا يابند.

طلاق- گشودن و بهم زدن عقد از ناحيه مرد.

تفسير:

در اين آيه حكم «ايلاء» كه يك قسم سوگند است بيان شده است.

(لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ ...)- براى كسانى كه سوگند ميخورند در اينجا حذفى واقع شده است.

يعنى براى كسانى كه بصورت اعتراض سوگند ميخورند كه از آنان كناره‌گيرى كنند، توقف و صبر چهار ماه است.

سوگندى كه «ايلاء» با آنان تحقق ميشود سوگند به ذات و صفات الهى است كه در آن صفات، ديگرى شريك و نظير نيست و بصورت خشم و اعتراض باشد و همين معنا از على 7 و ابن عباس و حسن نقل شده است.

ولى بعضى معتقدند كه اين سوگند در حال غضب و يا رضا موجب حكم «ايلاء» است اين وجه را ابراهيم و شعبى و جمعى از فقهاء گفته‌اند.

سعيد بن مسيب معتقد است كه اين حكم مخصوص آميزش تنها نيست بلكه اگر سوگند بخورد كه با زن حرف نزند نيز جارى است.

(فَإِنْ فاؤُ ...)- اگر بازگردند به دستور خدا و آميزش با زنان در صورت دانايى يا قول به آن صورت عجز (ابن عباس، صدوق، سعيد بن مسيب) و مذهب، نيز همين است و ابو حنيفه و يارانش نيز همين عقيده را دارند.