[سوره البقرة (2): آيه 210]

(هَلْ يَنْظُرُونَ إِلاَّ أَنْ يَأْتِيَهُمُ اللَّهُ فِي ظُلَلٍ مِنَ الْغَمامِ وَ الْمَلائِكَةُ وَ قُضِيَ الْأَمْرُ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (210))

[ترجمه‌]

آيا انتظار دارند كه خدا در سايه به آنهايى از ابر و فرشتگان بر آنها فرود آيد و كار يكسره شد و همه كارها بخدا برميگردد.

شرح لغات:

ينظرون- در اينجا بمعناى انتظار است و «نظر» در اصل لغت بمعناى طلب و درك است و در مورد «فكر» و «نگاه» كه بكار ميرود بهمين مناسبت است كه متفكر و بيننده، معرفت و يافتن چيزى را طلب ميكنند.

ظلل- جمع «ظله» است (سايه‌بان) آنچه از حرارت خورشيد بسايه آن ميروند و به ابر «ظله» ميگويند چون سايبانى از خورشيد است.

غمام- ابر سفيد نازك و اصل غمام بمعناى ستر و پوشش است و چون ابر آسمان را ميگيرد و مى‌پوشاند بآن «غمام» گفته‌اند.

تفسير:

بدنبال تهديدى كه به متخلفين از اطاعت خدا در آيات پيش شد اينك خداوند باز تهديد ميكند:

(هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ يَأْتِيَهُمُ اللَّهُ ...)- اينان انتظار دارند كه خدا در سايه‌بانهايى از ابر و ملائكه بر ايشان فرود آيد.

در تفسير اين قسمت‌(أَنْ يَأْتِيَهُمُ اللَّهُ) (اينكه بيايد خدا ايشان را) سه وجه گفته‌اند.

1- امر و عذاب خدا

آيا كسانى كه آيات خدا را منكر ميشوند انتظار دارند كه امر خدا و يا عذاب الهى و آنچه بآنان درباره كيفر گناهانشان وعده داده است در پرده‌اى از ابرها به آنان فرود آيد و مناسبت اينكه آمدن عذاب را به آمدن خدا تعبير كرده همين است‌