ميكنند) در زمان معينى خوددارى نمايند.

و آن اسم است براى يك عمل شرعى كه در آن معنى لغوى نيز نهفته است و صيام نيز بمعنى صوم است چنان كه گفته ميشود صمت، صوماً و صياماً (و هر دو مصدر فعل «صام» ميباشند).

تفسير:

در اين آيه نيز يكى از واجبات ديگر بيان شده است.

(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ...)- يعنى اى كسانى كه تصديق (باصول و فروع دين) نموده‌ايد و از امام ششم حضرت صادق 7 نقل شده كه فرمود «آن لذّتى كه در مورد نداء و خطاب (خداوند) واقع شدن است سختى و مشقت عبادت را برطرف مينمايد.» «حسن» كه يكى از مفسران است) ميگويد بايد توجه داشت هر كجا خداوند فرموده‌( (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا)) در مورد «امر» يا «نهى» بيكى از چيزها وارد شده است.

(كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ ...)- يعنى بر شما عبادت معروف در شرع «روزه» واجب شده است در اينجا ممكن است سؤال- شود با اينكه «روزه» براى تمام مكلفين از مردم واجب است پس چرا در اين آيه فقط مردم مؤمن مورد خطاب واقع شده‌اند؟.

پاسخ اختصاص خطاب بمؤمنين از دو نظر است يكى اينكه چون مؤمنين فقط آن را قبول ميكنند لذا مخاطب قرار گرفته‌اند و ديگر از اين جهت كه عبادت فقط از مؤمنين صحيح است نه از ديگران.

ولى در هر صورت اختصاص خطاب بمردم مؤمن منافات ندارد كه روزه به غير آنان نيز واجب باشد.

(كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ ...)- مفسرين در معنى اين جمله داراى سه نظريه هستند.

1- وجوب روزه بر ما اجمالًا تشبيه شده به وجوب روزه ملتهايى كه پيش از ما