تفسير:

خداوند در اين آيه شريفه بيان فرمود كه پيامبرش را بسبب دلائل و معجزات توانايى و او را براستى برانگيخته است.

(إِنَّا أَرْسَلْناكَ بِالْحَقِّ ...)- ما تو را- اى محمّد- بحق فرستاديم.

ابن عباس ميگويد: منظور از حقّ قرآن است.

اصم ميگويد: مراد از آن اسلام است.

برخى گفته‌اند: منظور اين است كه ما تو را بر حق فرستاديم همانطورى كه خداوند ميفرمايد:(خَلَقَ اللَّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ)[1] خلق كرد خداوند آسمانها و زمين را بر حقّ يعنى باطل نيستند.

(بَشِيراً وَ نَذِيراً ...)- در حالى كه مژده دهنده و ترساننده هستى.

مژده ميدهى پيروان خود را بپاداش و ميترسانى مخالفين خود را از كيفر.

(وَ لا تُسْئَلُ عَنْ أَصْحابِ الْجَحِيمِ ...)- از ياران جهنم پرسش كرده نميشود.

يعنى از حالات آنها پرسش نمى‌شوى.

و در اين جمله تسليتى است نسبت به پيامبر به اينكه تو تنها مژده دهنده و ترساننده هستى و از ياران آتش سؤال نميشوى و لازم نيست كه آنان را به پذيرفتن مجبور گردانى و مانند اين، فرمايش خداوند است:(فَلا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَراتٍ)[2] و فرمايش ديگر:(لَيْسَ عَلَيْكَ هُداهُمْ)[3].

و برخى گفته‌اند معناى جمله اين است: در برابر گناه آنان مسئوليتى متوجّه تو نخواهد بود مانند آيه:(عَلَيْهِ ما حُمِّلَ وَ عَلَيْكُمْ ما حُمِّلْتُمْ)[4] يعنى وظيفه او رساندن پيام و وظيفه شما پذيرفتن است.

[1] سوره 64 آيه 3

[2] سوره 35 آيه 8 هلاك نشود نفس تو بر گمراهى ايشان براى تأسف و حسرتهاى متوالى

[3] سوره 2 آيه 272 نيست بر تو راهنمايى ايشان

[4] سوره 24 آيه 54