اينها دلائل و براهينى است كه بطور روشن دلالت دارند بر اينكه خداوند صانعى است غير مصنوع توانايى است كه از انجام هيچ كارى ناتوان نيست دانايى است كه هيچ چيزى بر او مخفى نيست زنده‌اى است كه هرگز آفات باو نميرسد و حوادث در وجود او تغييرى نميدهد. ذرّه‌اى از امور زمين و آسمان از او غائب نيست و او بجميع امور دانا و بينا است.

خداوند متعال، از راه حدوث امور نامبرده بر ازليّت و قديم بودن خود و از ناتوانى و مسخّر بودن آنها بر قدرت و از شگفتيهايى كه در وجود آنها بكار رفته بر خلقت شگرف خود استدلال كرده است.

در اين امور نيز دلالتى هست بر اينكه خداوند نسبت ببندگان خود انعام و احسان فراوانى كرده است و نعمت‌هايى بآنها عنايت نموده است كه غير از او هيچكس قدرت اعطاء آنها را ندارد.

و از ارتباطى كه امور مذكور با هم دارند اين مطلب نيز ثابت ميشود كه او يكى است و تنها او شايسته عبادت است و جز او هيچكس استحقاق عبادت را ندارد.

ضمناً اين آيه باين نكته نيز دلالت دارد كه «براى خداشناسى و تحصيل ايمان، استدلال و تحقيق واجب و تقليد در آن باطل است.

و راه پى بردن بوجود خداوند، و مطالعه در موجودات اسرار آميز اينجهان است و استدلال نيز بايد از همين راه انجام بگيرد».

[سوره البقرة (2): آيه 165]

(وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْداداً يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ وَ لَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً وَ أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذابِ (165))

[ترجمه‌]

بعضى از مردم غير خدا را مانند خدا اتخاذ مى‌كنند و چنان كه خدا را بايد دوست داشت با غير خدا دوستى ميورزند و ليكن آنها كه اهل ايمانند نسبت بخدا محبت بيشترى دارند ستمكاران هنگامى كه عذاب خدا را مشاهده مى‌كنند و ميدانند كه همه قدرت‌ها و قوّت‌ها مخصوص خداوند است آن وقت ضرر و بدى عاقبت كار خود را درك مى‌كنند، و عذاب خدا بسيار سخت است.